عکسهای پیش رو، یک داستان، یا بهتر بگوییم قسمتی از داستان دو دخترعمو به نامهای جولی و بلیندا است.
در سال ۱۹۹۹، زمانی که این دو ۱۰ و ۹ ساله بودند و در ایالتی در حومهی بوینس آیرس زندگی می کردند، با عکاسی به نام الساندار سانگویینی ملاقات کردند.
الساندرا که جذب این دو دختر و محبت آشکار این دو علی رغم تفاوت های ظاهری شان شده بود، عکس هایی گرفت تا دنیای غنی، اما شکننده و رهای این دو را به تصویر بکشد.
برای به تصویر کشیدن رابطه ی جولی و بلیندا، نیاز به یک تعامل صمیمی، جذاب و محصور کننده بود.
الساندرا، دخترعموها را در طول ۵ سال زیر نظر دارد: در دوران قبل از نوجوانی تا بلوغ… همانطور که بازی می کنند، به رویا فرو می روند و خود را از چنگال کودکی رها می کنند.
این مجموعه نیز، همچون مجموعهی مورد تقدیر او به نام «در روز ششم»، یک مستند ساده اما ژرف است.
شاید با دیدن عکسهای این مجموعه، احساس شود که با یک مجموعهی کارگردانی شده رو به رو هستیم یا با چند عکس از یک تئاتر. اما واقعیت این است که همهی عکسها کاملا مستند هستند و بدون هیچ گونه دخالت از سمت عکاس گرفته شدهاند. در واقع دو دختر، عکاس را جزیی از جمع خصوصی و دو نفرهی خود احساس میکنند، تا آنجا که در بسیاری از موارد حتی دیگر حضور او را احساس نمیکنند و در جلوی او به بازیهای خود میپردازند، رویاهایشان را به صحنهی کوچک اتاق خود میآورند، از آیندهی ناشناخته رو به رویشان حرف میزنند و به کودکانهترین شکل ممکن در قالبهای آتیشان فرو میروند.